Ik heb nooit goed begrepen waarom we nu wel een vrouwendag nodig zouden hebben. Integendeel. Ik vind dat het stilaan tijd is voor een mannendag! Om onszelf te verdedigen.

Dat is uiteraard een klein grapje, ik ben een ontwikkeld mens – al zeg ik het zelf- en ik begrijp dat het noodzakelijk is om aandacht te trekken op een aantal onrechtvaardigheden die er nog steeds zijn. Het gaat dan over loonverschillen, doorstoten naar hogere managementlevels en dies meer.

Maar voor het overige? Neen, ik denk dat wij – de mannen – het stilaan uit handen aan ’t geven zijn.  Ambitie alleen is niet meer genoeg, en vrouwen hebben dat begrepen. Ze halen betere resultaten, ze zijn keihard en ze gaan ervoor, en we gaan dat geweten hebben als man!

Dat komt grotendeels door twee dingen… organisatietalent en empathie. We beginnen met het eerste, organisatietalent. Vrouwen die het willen maken in het bedrijfsleven hebben nog steeds een groter organisatietalent nodig dan mannen.  Want ze willen ook nog eens de perfecte mama zijn, en dat betekent dat ze er zijn voor het gezin en de kinderen, als die dat nodig zouden vinden. Dan moet je creatief en vindingrijk zijn.

Bij mijn soortgenoten en mij beperkt onze inzet voor het gezin zich in ‘Zeg, ik werk hard voor ons allemaal!’ en occasioneel eens een kind afzetten/ophalen aan de schoolpoort, als het echt niet anders kan. En natuurlijk steigeren nu veel mannen, en dat is best charmant, maar stel je de vraag wat er zou gebeuren als je op een dag je kinderen van school haalt en de kleine roept enthousiast dat er de volgende dag een groot ‘cupcake’ feest is en dat hij zelfgemaakte en -versierde gebakjes moet meebrengen, samen met zijn maquette van een droomkasteel! Mama’s kunnen dat nog geregeld krijgen.  Wij niet. En uw oogappel vertrekt de volgende dag naar school met de mooiste ‘cupcakes’ en het meest fantasievolle kasteel ooit. Simpel.

Empathie, dat is dat andere stukje. Wie heeft er ooit kunnen weerstaan aan de verkoopstalenten van een vrouw? Om de één of andere reden is dat een pak moeilijker dan wanneer je met mannen bezig bent. Bij veel mannen is het verkopen nog steeds een duidelijk afgebakende arena. Vrouwen hebben daar minder last van. De focus blijft duidelijk maar ondertussen wordt er gepraat over alles en nog wat, je voelt geen druk of spanning, er is zelfs nog tijd om over koetjes en kalfjes te praten.  Ze begrijpen! En of ze nu doen alsof, of niet, dat doet niet ter zake, je voelt je er prettig bij.

En dat is meteen de reden waarom ook in een sector als het vastgoed en de makelaardij, vrouwen een fijngeschoeid voetje voor hebben. Het is sowieso een hectische sector, met afspraken die continu je agenda doorkruisen, klanten die afbellen, kandidaat kopers die hun afspraken verzetten. Dat vraagt wat van een mens, om alert te blijven. En dan is er het verkoopsproces zelf. Wie kan zich beter inleven in de nieuwe droom? Wie ziet er al meteen mee met het nieuwe koppel hoe bepaalde ruimtes kunnen ingevuld worden, en hoe levendig de tuin er zal uitzien, mits bepaalde veranderingen?

En de extra glimlach zorgt er voor dat er ook nog eens een correcte prijs betaald wordt voor de pand!

Neen, vrouwen heersen binnenkort, let op mijn woorden! 

Columnist: Uw Hillewaere vastgoedmakelaar